Selanik;in Kavala şehri ,Naipli köyünde dünyaya gelen Osmanlı subaylarından Yusuf Paşa o dönemlerde Meydana gelen savaşlar sırasında karnından aldığı ağır kılıç darbesiyle yaralanır, akraba ve köy halkı tarafından Bulunup evine getirilir. Bir kaç gün sonra ailesini yanına çağırarak yakında öleceğini ve mezarının yaralandığı yere yapılmasını, Allah;ın rahmetine kavuştuğu gün, her sene aynı tarihte kendisine mevlüt okutulup, köy halkına ve civar köylerden gelen insanlara mevlüt yemeği verilmesini, herkesin bu yemekten yemesini vasiyet eder.
Sancak ve Kılıcını aile efradına Bunları size bırakıyorum,Muhafaza edin diyerek vasiyetine ekler.Birkaç Gün sonra kasım ayının ilk Perşembe günü Şehitlik mertebesine ulaşır.
Yusuf paşanın ölümünden sonra devam eden savaşlarda oğulları da şehit düşer. Yusuf paşanın torunları olan Mehmet ve Ali , babalarının ölümünden sonra dayılarının yanında kalırlar. Kılıç evlerinin duvarında asılıdır.Bir gece kılıç olduğu yerde yoktur. Sabah olduğunda torun Mehmet kılıcı ucu kanlı olarak duvarda asılı bulur.Kılıcı temizledikten sonra yerine asar. Gece olduğu zaman eve girerken görülen dede (Yusuf paşa) kılıcı alarak Tekrar gider. Sabah olduğunda kılıçtan tekrar kan damlaları aktığı görülür ve savaş bitene kadar bu olaylar devam eder.
Türk köylerinden silah toplamaya gelen Yunan subayı ve askerleri diğer silahlarla birlikte dedenin (Yusuf paşa) kılıcını da alırlar. Kılıcı atının eğerine asan subay atın huzursuz olduğunu diğer atların gitmesine rağmen Kendi atının gitmediğini görür. Bunun üzerine bunun kılıçtan olduğuna kanaat getirir ve kılıcı Mehmet Başa
Verir ve bu sırada atı hareket eder, subay geri dönerek Mehmet Başa bu kılıca iyi bakmasını tembih eder ve askerleriyle birlikte köyden ayrılır.
Bundan sonraki zaman içerisinde Torunları , Dedelerinin bu vasiyeti üzerine, Önce Selanik;in Kavala şehri Naipli köyünde başlayan ve torunlarının dedemizin pilavı olarak yaptıkları ve günümüzde hala dede pilavı olarak adlandırılan yemekli mevlüt, 1924 yılında mübadele sonuca Mahmutbeye gelerek yerleşen başta torunları olmak üzere komşuları ve köyde yaşayan hemşerilerimiz tarafından devam ettirilmektedir.
Bu yemek başlarda kimi zaman bulgurla yapılmış, daha sonraları ise etli pilav olarak devam etmiştir.
Büyüklerimizin anlattıklarına göre yine böyle bir seneyi devriyesinde kazanlarla pilavlar yapılmış, fakat köydeki herkes tarlada çalışmakta imiş yemekleri yapan ailenin fertleri yemeğe kimse gelemeyecek diye üzülürken bakmışlar kısa bir süre sonra hava kararmaya başlamış daha sonrada sağanak yağmur yağmış ve herkes tarladan dönmek zorunda kalmış ve yapılan yemekler yenmiş. Evet daha birçok yaşanmış hatıraları
Olan bu geleneğin günümüzde de yardımlaşma, dayanışma ve paylaşma ile küçük büyük tüm hemşerilerimizin Maddi ve manevi katkıları ile devam ettirilmektedir.
1998 yılına kadar Dedenin torunları ve yakınları tarafından yapılarak getirilen ve 1998 yılında sonra Mahmutbey Selanikliler derneğimizin organizasyonunda ve Camimizin bahçesinde küçük büyük tüm hemşerilerimizin katkısı ve yardımlaşmasıyla devam ettirilen dede pilavında;
2007 yılında 83 adet küçük baş hayvan , 1.500 kg. pirinç ve 7.500 kutu ayran onbinlerce insana dağıtılmıştır.
Mahmutbeyli hemşerilerimizin yaptıkları adaklar ile maddi ve manevi yardımlar ile yapılan bu dede pilavında dil,din,ırk, yöre ayrımı yapılmaksızın her kim o anda orada bulunuyorsa yapılan bu mevlüt pilavından yemektedir. Hem de istediği kadar. Bu sırada Başta vasiyetini yerine getirdiğimiz Yusuf paşa nın ve tüm ölmüşlerin ruhuna Camimizde mevlüt okutulmaktadır.
Hemşerilerimize bu geleneği yaşattıkları için minnettarız. Allah yapılan tüm hayır ve yardımları kabul etsin.
Dedenin (Yusuf paşanın) , Şehitlerimizin ve tüm Ölmüşlerimizin ruhuna fatiha.
Şimdi sizlere 7 den 70 e küçük büyük, kadın erkek tüm Mahmutbeylilerin katkı ve emekleriyle yapılan ve Mahmutbey Selanikliler derneğinin organize ettiği Dede pilavından görüntülerle başbaşa bırakıyoruz.C.K.
